Bir göktaþýnýn üzerine oturmuþ Üç uzaylý cüce. Geliyorlar sevinçle dünyaya doðru. Ne güzel görünüyor uzaktan Yeþil ormanlar, mavi deniz, Daðlar ve bulutlar. Seviniyorlar çocuklar gibi, Ellerini oðuþturuyorlar.
O da ne? Yaklaþtýkça bulutlar oluyor toz duman, Neler patlýyor böyle? Bu insanlar ne yapýyorlar birbirlerine? Kan oluk oluk! Gözyaþý sel! Gözleri büyüyor cücelerin korkudan. Dünyadaki çocuklar gibi Onlar da aðlýyorlar. Elleriyle gözlerini kapýyorlar Sonsuza kadar açmadan.
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.