Yaslanmýþ penceresine týlsýmýný okuyor Ölümü beklediðimi söylemedim henüz Ýþte! Yaðmurun beklediði otobüs de geliyor -beni de fazla bekletmezler gibi geliyor- Yaðmurlara karýþacaðýmý söylemedim henüz.
Bir veda gibi genç kýzýn alnýndayým Gecenin ýþýklarý bana çalýþýyor Gizliyorum yolumu, hoþça kalýn Kadýnlar yalnýzlýða çabuk alýþýyor…
Oysa ben saat gibi kuruluyorum hüzne Biraz konuþsam buðulanýyorum Göðsüm çatlayarak açýlýyor yalýnlýða Çýkýp yürüsem iskelede, yoruluyorum…
Zaman elleriyle yoðuruyor hamurumu Caddelerde yürüyen bir ceset oluyorum Eylül akþamlarýnda geliyorum dünyaya Bir kitaba baþlasam ortasýnda ölüyorum.
Ýstanbul 7,9,14
Sosyal Medyada Paylaşın:
elma dalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.