Hazan kokuyor Þu huzurlu sabahýn yelinden Huzur verse’ de, sabahýn ýlýk serinliði Sýcaklardan çýkmýþ geliyor Yine þu gamlý hazan Kapýlarý çalan, bir haberci gibi..
Kimi sever de açar kilitli kapýsýný Girsin diye hazana. Sevenleri, varsýn sevsin Ben sevmem. Ben sevemem,/çünkü o gamlý Hep hazanda kaybetmiþimdir ben yakýnlarýmý Týpký yapraklar gibi bir, bir almýþtýr soy aðacýmdan Düþtüler. Aldý hazan birer, birer yakýnlarýmýn canlarýný.
Ne güzel serin bir hava . Þimdi þu esen Mutluluk veriyor huzur veriyor nefes alan insana Canlarý alan Ah bir de þu ölümleri olmasa hazanýn. Tapacaðým geliyor, yaklaþan þu hazana.
Renk cümbüþünü yaþarken aðaçlar Olur ölümler Ve her gelen hazan, bana çok þeyleri hatýrlatýr geçmiþimden Ve içime, tarifsiz bir üzüntü çöker. Çöker’ de, Anýlarým’ da, beni benden eder..
27 Aðustos 2014-08-27 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.