BARIŞ...
Gel desem gelmezsin
Sürekli naz edersin
Bak gökte ateþler geziyor
Göðe dumanlar yükseliyor
Yeryüzü cehennem
Olaný biteni söyleyemem
Her gün zulümden kan içiyorum
Gözlerimde hüzün senden vazgeçiyorum
Umutlarý barut kokusuna çiziyorum
Ölümlerden ölüm beðenip seçiyorum
Cennet, cennet üstünde gölgelenir
Cehennem, cehennem altýnda debelenir
Kimi yukarýda, kimi aþaðýda ebelenir
Yaðmurlar toprak kokusuna karýþmýyor
Kan kokusu ortalýðý kaplýyor
Ýntikam, intikam üstüne bileniyor
Zalim dünyanýn her tarafýnda
Zulüm kan akan topraklarda
Söz; riyakarlarýn aðzýnda
Bana bekle diyorsun
Sürekli oyalýyorsun
Yalan mý gerçek mi bir nida fýsýldýyorsun
“Kehkeþanlar bir gün yýkýlýr
Zalimin elleri bir gün kýrýlýr”
Ne zaman diye bakýyor çocuklar
Gözlerinde büyüyen korkular
Üstlerinde patlayan bombalar
Etrafta yükselen acýlar
Elinde silah olanlar susuyor
Elinde güç olanlar gülüyor
Meydanlarda kýnalar yakýlýyor
Barýþ riyakarlara el sallýyor
Ýkiyüzlü sahtekarlar diye baðýrýyor
Elinde güç olmayanlar figan içinde
Akýllar aþkýn, kalpler þaþkýn biçimde
Zulme, zalime lanet okuyor
Bombalar durmadan yaðýyor
Fitne fücur almýþ yürümüþ
Ýnsaný tilkilikler bürümüþ
Ýnsan pislik diye insanlýðý kürümüþ
Zulüm, zulüm üstüne yaðýyor
Barýþ; ikiyüzlülüðe el sallýyor
01.08.2014 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.