Ekmek arasý köfte tadýnda yaþýyoruz hayatý hep ayaküstü hep acele yetiþmek gerekiyor mutlaka bi yerlere Bir çiçeði koklamaya, bir bebeði okþamaya hatta demli bir çayýn ardýndan tütürülen sigarann dumanýnda sevdalý resimler çizmeye bile vaktimiz olmuyor Otobüs duraklarýnda asansör boþluklarýnda yakalasakta sevdalý bakýþlarý durupta içimizdekini dökmeye hatta ufacýk bir gülümsemeye ne bizim nede onlarýn hiç zamaný olmuyor 24 saate sýðmayan iþler yüzünden geceler gündüze gündüzler iþgale uðrardý, içimizden bir ses býrak bu tükenmez iþleri git kýrlara uzan derdi mesuliyetlerimiz yorgan gibi o sesin üzerini örterdi. ne hýzýna yetiþebilirdik hayatýn ne tadýna varabilrdik dalýndan yeni koparýlmýþ bir meyvanýn her þeyi yarým yaþadýk dönüp baktýðýmýzda geriye baþladýðýmýz noktaya tekrar ulaþtýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vilanjik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.