YANILDIM...

Çok seversen kaybedersin dedi.
Büyük bir yalancýydý gözümde.
Doðrusu olmayan.
Bildiðini okuyan.
Ve hayatýn merkezinde kendinden baþkasýný görmeyen.
Oysa bak dedim.
Etrafýmda o kadar insan.
Ve her kahkahada bir ihtiþam.
Kaybetmek olurmu ki sevmek.
Bak sevdiklerime sevenlerime.
Bumu yalan.
Yoksa sen deðilmisin paravan.
Oysa çok sürmemiþti.
Tozu pembesi kaybolduðunda hayatýn.
Ve perdesi çekildiðinde gözlerimin.
Bir an saðýr edici bir sesle.
Çekilmiþti herkes inine.
Ve ben.
Yanýlgýmýn peþine mi düþsem.
Yoksa seni dinlemediðime mi?
Hangi hatamý hangi piþmanlýðýmla kapatsam.
Ya da hangi keþkemi geriye sarsam.
Belki hatayým belki yüz karasý.
Ama senin kadar çaresizim.
Ama bir farkla ey vicdaným.
Ben bir yaralýyým.
Derdim. kederim. Zulümüm.
Ben kanarým sen sararsýn.
Ben düþerim sen tutarsýn...

Sosyal Medyada Paylaşın: