Þehidimin al kaný, vermiþ sana rengini
Gökten düþmüþ ay yýldýz, baðrýna þeref þanla
Gölgende soluklanan, dünyanýn en zengini
Coþ bayraðým dalgalan göklerde ihtiþamla
Sana uzanan eller kýrýlsýn çatýr çatýr
Çarpar kalbim aþkýnla, yazsam yetmez bin satýr
Varlýðýna baþ koyan bil ki seni yaþatýr
Coþ bayraðým dalgalan göklerde ihtiþamla
Baþýmýn tek tacýsýn, yok bir eþin benzerin
Ýçimdeki bu sevgi aþktan öte çok derin
Mavilikler senindir, yükseklerdedir yerin
Coþ bayraðým dalgalan göklerde ihtiþamla
Ne mutlu ki Türk’üm ben, bununla övünürüm
Varlýðýn yeter bana, senin gölgende hürüm
Düþme diye topraða hiç düþünmem ölürüm
Coþ bayraðým dalgalan göklerde ihtiþamla
Duyulunca uzaktan, düþmanýn hain sesi
Yetiþir imdadýna kýz, kýzaný, efesi
Vermeden bu milletin son ferdi, son nefesi
Coþ bayraðým dalgalan göklerde ihtiþamla
Hicran Aydýn Akçakaya