ey sevgili haber ver memleketimin kuþlarýndan kýþlarýndan buðdaysýz kalmýþ tarlasýndan üþümüþ yavrusundan göçmüþ kumrusundan
ey sevgili kanadý kýrýktýr þimdi o kuþlarýn kýþlarý serttir sana teþbih ediyorum bilesin tüyleri döküktür evleri talandýr yürekleri pýt pýttýr yaþadýklarý zemheridir
ey sevgili kýþlarýndan haber ver memleketimin karsýz kalmýþ her yaný donmuþ her tarafý sana bir þey olmasýn at parafýný ömrüme kat þarabýný etime
ey sevgili býyýklarý dahi buz kesmiþtir adamlarýn adamlarý buz kesmiþtir býyýklarýn odunlarý bitmiþtir tezekleri sen sýcaksýn oralara soðuksun buralara varlýðýn güneþken yokluðun zemheridir.
ey sevgili memleketimin insanlarýndan haber ver yalnýz kalmýþlýðýndan aðarmýþlýðýndan vaktinden evvel gönülleri bir þafak atmýþtýr güneþ diye doðmuþtur karanlýklarýn saltanatý üzerine
ey sevgili insanlar anlat bana insaný, seni… gittiðin yerleri anlat bana biraz da gördüðün insanlarý kokladýðýn çiçekleri bensiz seni anlatýver ellerini gözlerini yüreðini ey sevgili bana kendi hallerini anlat hüznünü neþeni keyfini kederini
ey sevgili yak sigaramý çekeyim derinden öleyim birden. doldur bardaðýmý demli olsun çayým bari giderken sevdiðimle olayým bana kalbini anlatýver alýver beni yakýver canýmý gidiver sonsuza deðin ölüver.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gürhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.