Mevsim ilk bahar, Aylardan Nisan. Ilýk bir akþam üstü Yaðmur yaðýyor bu koca þehre. Sicim gibi Serçeler panik içinde Ýnsanlar telaþlý koþuþturuyorlar ordan oraya. Islanmamak için. Bense ellerim cebimde. Yürüyorum aheste aheste.
ISLANIYORUM!!
Yüreðim Pimi çekilmiþ bomba gibi Patladý , patlayacak. Beynim sanki cenk meydaný. Ah, diyorum Ahhh. Ah, bir bilseydiniz Beni bu hallere koyaný...!!
Kanmýþtým sözlerine. Sevmiþtim onu. Nereden bilirdimki, Herþeyin asparagas olduðunu...
Oysa tipik bir Anadolu insanýydým. Kendimce saf , temiz. En çok da,Yalan ve haram dý korktuðum.
Þimdi yüreðimde hüzün, baþým dumanlý. Bu ýslak kaldýrýmlarda. Sürüyor yolculuðum.. Bir ara depreþiyor yaralarým. Nedenler, niçinler Týrmalýyor beynimi. Dizimde derman yok, Yüreðim bi mecal. Koca bir Çýnara
YASLANIYORUM..!
Düþünüyrum uzun uzun. Kendimi karþýma alýp konuþuyorum.! Derken bir ýþýk beliriyor tünelin ucundan. Olabilir..diyorum. Hatta olmalý..!!! Öyle beylik laflar edip. Büyük konuþmamalý...! Olur olmaz fani’ye gönül verip Sonra piþman olmamalý..!!
Saðlýklý bir kafayla Bir düþünebilsek Neler neler geliyor insanýn aklýna. Demekki ben yavaþ yavaþ.
USLANIYORUM...!!!
Vars@yalým.....15/01/2008......
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.