Okunur alnýn yokuþundan
Perçemi düþmüþ çeliþki.
Zincirlesen köpeði
alýr baþýný güneþ
gölgelemez geceyi.
Býrak onursuz
sessizliðin elini
Ejder tohumu karýþtýr
kaymasýn bastýðýn toprak.
Týrmalasa da ruhunu
heveskar kýsýr ebesi.
Savrulur onmaz bir sancýyla
küçük adamlarýn
büyük gölgesi.
Çürür tasmanýn ucunda
öfkenin kurucu meclisi.
Dökülür boyasý dünyanýn
ilk dönemeçler
hep kanlý satýr...
Dalgalanýr kýrýþýklýklar
saklanýr alaycý gülüþler
Oysa;
bekleme salonu yok umudun.
Geçer ezberden yatýlý filim
sýzar buz tutan sular
gerçeklerin duvarýndan.
Titrer çöl ayazýnda
bencil hesaplar
Çoðalýr paya düþen
ayak sesleri
yaþanýr ödenmiþ ölümler.
Yoksul çýkýnýnda duvar saati
mýrýldanýr durur
yosun rengi...
Dokunur ;
Yýrtýcý bir acý dudaklara
Süzülür ;En güçsüz sözcük
kirpik tuþlarýndan
Defnedilir dualarla
ensesinden vurulur
zor günlere çalýnan ýslýk.
Daðýtýlýr sadaka gibi erdem
beyni taþ devrinde kalmýþ sersem
Kime aittir bu beden?
ruhlarda küstüm otu olmak niye?
Kalbindeki sýrat
tahta beþiðinde zamanýn
Gel çevir sayfamý
bu kaçýncý sabah.
Mezar karanlýðýna
pencere açtýðým
Yarým beden, bütün yürek
iþte orada ben varým...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.