suya gömülmüþ mezar taþlarý
çelik burunlardan verilen hýrýltýlý dumanlar
ah babam
bir türlü hatýralarýmdan gitmiyor
gün yüzüne çýkarken bir yudum hayat
hâlâ kulaklarýmda tulumbanýn gýcýrtýsý
ve bekayý
nihayet ekmek kavgasýný düþünmekle
yanaklarýmdan iki damla ter süzülüyor
zamanýn ibresinden arda kalan
ne olur beni
sakýn unutmayýn diyor
avuçlarýyla kim su getirdi köklere
aþikar
kimler biçti dallarýn filizlerini
hazandaki niþanede masum canlar
nasýl tozlanýr belleðin resimlerinde
bulutlara uzatýlan yabancý þapkalar
ve
yavaþ yavaþ benzi solan doða…
hissediyorum
hüznünde bir baþkalýk var yüce daðlarýn
zira
umutlarýn güllerine tuzlar serpiliyor
ders alanlarda þimdi
katran karasýna bezenmiþ yarýnlar
bakýþlarý soruyor
bitsin artýk bu gereksiz kavgalar
üstünlük mü, zenginlik mi
bak
sol elim defteri tutarken
sað elim kalemin gölgesini okþuyor…
12.09.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.