Eylül benim hüzün yaným
en çok eylül de acýr sol yaným.
hiç bir söze giydiremedim yalnýzlýðý
hiç bir geceye anlatamadým
çýkarttým hüzünleri sandýktan
küf kokulu sabahlara uyandým.
sararmýþtý üzerime düþen yapraklar
sensizliði bir kez daha içimde yaþadým
gözlerini çizdim, adýný yazdým her birine
kanatlandýrýp uçurmak istedim yüreðimi
avuçlarýna býrakýp gör istedim
gör iþte eserini.
dökülüyor þimdi her zerrem
rüzgar bir baþka esiyor
savuruyor sensizliðimi
kokunu vuruyor yüzüme
içime çekiyorum ciðerlerim yanýyor.
gel artýk ! yine tut ellerimi
sonu hazan olsa da gel, eylül gitmeden
hüzün benim yarým kalan yaným
gel de tamamlansýn öbür yarým
bilmezmisin bu yetim yüreðim sende büyüdü
bilmezmisin ellerim ilk defa eylülde ýsýndý ellerinde.
03.09.2013