(...)
yarým notayý çalar þimdi
ufkum yokluða yüz tutmuþ mavi
devþirme acýyla tümlenip
teklenir esrikliðim
papirüs çaðýndan kalma gibi
bach notalý bir rüya
yürek lavýnca ateþ çiçeði
açar özleme tufan
göðe savruk sevgi daðarcýklý
sicim sicim aþk
kutsalýnda o yürek
dönüp duran kýble sancýlý
düþ üþümesi sahra
buz daðýnda lâv
özü
yetimin hasret sýcaðý
saðda i mge ýþýk
zift elemi
karabasan gecesi solda
bir yaným hep karanlýk
doðmayacak o güneþ
bilirim hiç aydýnlýk…
ay ýþýðý gölgesi titrer
sallanýr yýldýz gözde
bir gök bir yer
tanýk
ölmek bu mu demek
yürek lavýnca ateþ çiçeði
açar eskimiþ tufanlý
zaman ölüsü her þey kül
her þey turab
yaþam algýnlýðýnda kayboluþ
dalgýnlýðýnda uyumak sonsuz imkânlý
harf sesinde de sýzlar insan
cümle ten ýssýzlýðýna sýðýnýr
yankýsýz
(...)
Þükran AY