SUSAK

SUSAK


Yarý çýplak bir satýrýn içinde sevdim seni
Varlýðýmý bütünleyen anlam kuþaðýnda
Sözlerini dudaklarýnýn ince süzgecinden içtim


Aklýmýn buruk tadýnda
Yüreðinde boy verdim
Ruhunun baþak tarlalarýnda koþtum


Çocukluðumun diþlek heyecanlarýný anýmsarken
Ýyileþmeye hevesli yaralarýmý
Hep öpmeni bekledim


Defne kokulu sabahlarýmý senli nefeslere açtým
Pervazýna usulca sokuldum
Senli düþlerim hep solaktý
Ve sað kalýyordu göðsümdeki aþk!


Yaþamýn akýl, sýr ermez cenderesine düþüyorduk
An be an…
Kýrýlýyordu neþemizin bir yaný
Seviþmelerimizin ruh alçýlayan beyazlýðýnda
Tence sevgiye tutunuyorduk


Bence hayat bu olmalý’ diyorduk
Bizi birbirimize baðlayan saatlerin güçlü hissiyatýnda
Ömre tohum býrakýyorduk
Bizi birbirimizde yeþerten bedenimiz topraktý
Ve sen bana, sol kaburgandan su veriyordun


Gözlerinin güneþli bakýþýnda
Kirpiklerinin ýþýðýnda
Tüm çiçek açýþlarým sanaydý


Sevgili dediðim de,
Bütün sevgiler baþýmýza üþüþüyor
Ýliðimize kadar aþka batýyorduk


Kederin siyah yüzünde
Bataklýklarýmýzda bile aþk kokuyor
Ömre sulak fidan veriyorduk



NÝSAN 2013
NURGÜL OCAK

Sosyal Medyada Paylaşın: