Bir alev, alev olup yanýyor yürekler,
Yaðan yaðmurla birlikte oluyor yaþlar,
Yazmalara bitmek bilmiyor satýrlar,
Yaþamayan deðil ancak yaþayan anlar..
Gurur tafra takýnmýþ almýþ baþýný gidiyor,
Hepsi eziyor, kendini yüksekte görüyor,
Þovmen zevkinde yükü ezilen çekiyor,
Tecelli bu yaþam durmadan devam ediyor..
Gözler açýk ama gerçeði görmüyor,
Vicdanlar yok olmuþ o güzelliði arýyor,
Bir kýsmý rahat içinde diðerleri aðlýyor,
Herkes kendi halinde hayatýný yaþýyor..
Elinde sopa her önüne geleni vuruyor,
Kötek kar etmiyor kendini yok ediyor,
Diller söylemek istese de söyleyemiyor,
Ýnleyen inliyor, ama hayat devam ediyor..
Afra tafralara kapýlan baþýn alýp gidiyor,
Dert nedir dinlemeden hüsran kusuyor,
Baþýna gelecek ölüm hakikatini unutuyor,
Ne yaparsa yapsýn hepsini kendine yapýyor..
Gülen gülüyor aðlayan devamlý aðlýyor,
Her þey ortada aciz yürekleri daðlýyor,
Sadece inancý olan hayata sýký baðlanýyor,
Nasýl olursa olsun hayat devam ediyor.
Düþünmek üzülmek çalýþmak gerekiyor,
Kendinden baþkasýný da görmek gerekiyor.,,
Dün, bu gün yarýn diye hayat devam ediyor,
Haliyle yaþamasýný bilene hayat devam ediyor.
Hayat devam ediyorsa umutlarla gidiyor,
Hali görüp yüklerde hüzün kan aðlýyor,
Sineye baðlayanlar, baðrýna taþ basýyor,
Eðri, doðru yaþayana hayat devam ediyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.