MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ah Azize, Nerelerdesin?
kayıpkentli

Ah Azize, Nerelerdesin?



1)

Aldanma, kavgalarýn öfkeli yüzüne
Aldanma, barýþmalarýn kahkahalý sesine!

Sen var ya sen
Kavgalardan ve barýþlardan da öte
Aðlamaklý bir sarýlýþtýn; kollarýma kalan, her þeyden geriye...
Çok uzak bir ülkede
Bir bahçenin içinde
Kahrýn çapasý ellerinde
Topraðýn týrmalanýþýydýn, Azize

2)

Geceleri yanýma uzanýr
Göðsünü býrakýrdýn yüzüme

"Hele bir büyüsün de..." derdin.

Büyüdüm iþte!
Adýmý yazdým; astým boynuma
Bahara verdim ellerimi
Nisan’a verdim..

Özgürlük acýnýn diliyle
Acý da özgürlüðün diliyle konuþtukça
Dilleri karýþanlar kelimelerimize saldýrdý, Azize
Sözlerin yaðmasýndan üç kelime kurtarabildim

Meðer üç kelimeyle gönüller de yýkýlýrmýþ, þehirler de...
Kelimeleri býraksam ve sadece sana gelsem
Ama bir Amâ...
Ama bir Lâl...
Ama bir Ahraz...

Affetmiþ, unutmuþ ve sadýk bir sevgili olsam!
Ateþi dövsem toprakla
Bilsen ki yüzünü diriliþlerle toplayan bu yaralý dostun
Affedilmek için bir mabed bilmiþ göðüslerini...

3)

"Ýyilik Batý’da mý? Doðu’da mý?" diye soruyorlar.
Gerçek iyilik; düþküne, kimsesize, çaresize el vermektir.

Ben ki Batý’sýný silaha
Doðu’sunu ise karanlýða kaybetmiþ bir ýslýk ile yürüdüm yollarýmda
Seni yön bildim, kayýp bir pusula...

Alnýmý alnýna koyup
Gözlerine var gücümle bakarak
Sorsam ki:
Bizi kim anlayacak?
Ellerimizden kim tutacak?
Yolu kim gösterecek?

Bilmek ne kadar aðýr bir yük Azize!
Bir de seni özlemek?...

Yine gelsen
Ellerimden tutsan
Eve götürsen beni
Oturtsan masaya
Ellerimi çýrpsan
Ve dizlerimi...

Alsan parmaklarýmý ellerine
Beraber baksak, ne olmuþ?
Nasýl olmuþ?
Niye öyle olmuþ?
Üflesen sonra...
Bilsem ki yaralanmak senden geçen bir yoldur!
Bilsem ki örselenmek sana gelen bir yoldur!
Ah Azize, Nerelerdesin?

4)

Hangi yarayý sarsam yarama sarýlýyor!
Yolu soruyorum.
"Bilmiyoruz" diyorlar.
Kolumu kaldýrýp çürüyen göðsümü kokluyorum.
"Kuzey’e git" diyor bir ses içimden...
"Emeði ve ekmeði unut, Kuzey’e git..."

"Ayaklarým halkýma ait, nereye gidiyorum" diyorum
Ellerim, aileme ait...

Kalbimi alýyorum.
Zamaný soruyorum kadýnlara
Hepsi oðullarýna bakarak cevap veriyor.
Bir kadýna soruyorum
"Saat, daðý kan geçiyor" diyor.

"Eyvah" diyorum
Savaþtan önce þehadet geliyor artýk...

"Yaþamalýsýn" demiyor kimsenin kavgasý
Ben ölesiye deðil; yaþarýz diye kuruyorum seni kafamda
"Kafanda ne var" diyorlar
"Azize var" demiyorum.
Demiyorum çünkü seni gömecek bir yer yok omuzlarýmda.
Bu kimin sanrýsý, kestiremiyorum.
Ah Azize, Nerelerdesin?

Kayýpkentli
1 Mart 2013
06:32
Fatih-Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.