Kardeşim

Ayný canýn iki ayrý bedeniydik sanki biz.
Ayný topun peþinden koþardýk eskiden.
Sen ne kadar isteksiz kaleye geçtiysen,
Ben de o denli istekli koþardým ileriye.
Ýçimizdeki çocuksu canavar da þefkatli gibiydi.
Yazýn yarýþ edercesine sinekler öldürürken,
Aksine merhametle beslerdik böylece örümcekleri.
...
Annemin ilk atari aldýðý günü hatýrlýyosundur heralde.
O günkü kadar baþka bir þeye sevinmedim herhalde.
Ayný vakitte uyanýr, "birim, ikisin" kavgasýna tutuþurduk.
Sen daha inatçý çýkar ve hep ilk oynayan sen olurdun.
Geçemediðimiz yerleri hep sen geçerdin, onda maharetliydin.
...
Okulda senden baþarýlýydým ama sana hiç ders çalýþtýrmadým.
Ne benim içimden geliyordu ne de sen takýyordun vasat olmayý.
Büyüyorduk artýk, ruhlarýmýz kendi bedenlerine dönmüþtü.
Biz iki ayrý birey olmuþtuk sonunda, istekler farklý, yollar farklýydý.
...
Yýllar geçti be birader, sen asabice hayatla savaþtýn.
Hayat okula benzemiyordu ve sen bildiðini okuyarak kazandýn.
Bense gördüðün gibi içimdeki çocukla oynamaktan sýkýlamadým.
...
Bu oyun ne top oynamaya, ne sinek avlamaya benziyor,
Ne de bitmek bilmez sabrýnla geçtiðin atari oyunlarýna.
Benzese inan ki yardýmýndan çekinmem, çekinmem ikinci olmalarýma.
Belki çok anlaþamýyoruz artýk, artýk farklý hayatlarýmýz olsa da,
Senin kadar baðýramasam da herþeye, ben de baðýracak birþeyler bulacaðým.
Ben senin ruhunda bir parça olsa kalacaðým, sen kazandýkça kazanacaðým.


Scatter

Sosyal Medyada Paylaşın: