ÖĞRETMENİM!
ÖÐRETMENÝM!
Bütün iþ, insanda baþlar, insanda biter,
Vefakar öðretmen gözümde tüter,
Oluru olmazý, durmadan yeder,
Mum misali yanar yanar biter!
Eli öpülesi benim öðretmenim!
Bir gün deðil her gün, anýlacak,
Köþeye atýlmayýp, kalplere konulacak,
Demet demet güller sunulacak,
Onun için destanlar, türküler okunacak,
Eli öpülesi benim öðretmenim!
Yaz, kýþ, demez hizmet eder,
Zora, imkansýza; “evet” der,
Kafasý aydýnlýk, düþüncesi berrak,
Böylesi, insana hizmet eder ancak,
Eli öpülesi benim öðretmenim!
Vatan kalkýnmasý bunlarla olur,
Barýþ istersen öðretmenden sorulur,
Dünyanýn cenneti böyle kurulur,
Ahlakla, edeple yoðrulur,
Eli öpülesi benim öðretmenim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.