karanlik bir rüzgar esiyor simdilerde gönül baska yerde dertler içimde umudun isiginda yikanan ask seninle yarim yamalak düsünceler benimle bir bütünün parçalari gibi dagildik ya simdi ask bölündü sevda elinde ask bölündü kilometrelerin dilinde hersey bölündü ekmek su hava toprak ve yasamaya dair hersey paramparça hersey bitap düsmüs karanlik gecelerde öpüslerimiz kirikti ayriligin teninde akillara ziyan akillara zarar görmek duymak ve hissetmek simdilerde öylesine yanmak kül olana dek atesin cümbüsünde o nasil bir hasret eliydi ki kavurdu içimizi hasret seni hasret beni parçalar gibi dagitir gibi yok eder gibi öldürür gibi diriltir gibi yeniden bir biz yaratir gibi içine çekti. aglarim gözyasim utanir yalnizligimdan susuyorsam duymuyorsam görmüyorsam bilmiyorsam aydinlik günleri bekledigim için parçami yeniden bulabilmek için seninle degil benimle degil bizimle bir bütün yakalamak için.
özdem palavan
Sosyal Medyada Paylaşın:
özpa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.