3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
62
Okunma
Acı çekmek kolaydır da,
yürek asıl
adı kayıp bir yaranın yüküyle daralır;
nereden vurduğunu bilmediğin o sızı
gece çökerken için için kanar.
🍂
Her adımda bir gölge düşer önüme,
hangi hatıranın izi bu—
çözemem;
ama her gece aynı yerden sızar hüzün,
her sabah aynı yerden tükenirim ben.
🍂
Bazen unuttuğum bir kelame,
bazen sakladığım bir ah olur;
yüreğin unuttuğu şeyler bile
gece yarısı çıkar gelir
ve hesabını sorar ruhun kapısında.
🍂
Diyorum ki ben
acıya değil,
sebebinin meçhul olmasına kırılır insan;
çünkü nereden geldiğini bilmeyen
hangi yarayı saracağını da
bilemez zaman.
🍂
Yine de yürürüm karanlıktan aydınlığa,
çünkü içimde küle dönmüş umutlar olsa da
hala kıvılcım bırakan bir direniş var;
yanmamış bir parça kıvılcım
ama içimdeki yangının sahibini
bir gün mutlaka bulur bu yürek.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz