Ey dünya! Edebi olarak yaþýyorsun Mevsimlerin tepsilerinden Çiçekler ve yapraklar Yolunun üzerine Dökülüyorlar. Fakat? Sen asla durmuyorsun. Durmak bilmeyen yarýþýnda Yalnýz acele ediyorsun, Ve asla Geriye bakmýyorsun, Ne bulursan Fýrlatýp uzaklara atýyorsun. Herhangi birþey almak için Asla durmuyor Herhangi birþey Muhafaza etmiyorsun. Ne kederin ne de Herhangi bir korkun var. Yarýþýnýn Büyük süratinden mütevellit Büyük sevincin yüzünden Herþeyi harcýyorsun. Bir anda dopdolusun Ve Gene de ayný anda Hiçbirþeye malik deðilsin. Senin ebedi yarýþman Seni Herzaman için Taze kýldý. Eðer yorulduðunu hissediyorsan Bir an için dur. Sonsuz semayý bile kirletecek Çöl tepecikleri Toplanmýþ olacak Ey edebi danscý!... Senin dans dalgalarýn, Daimi olarak Ölüm banyosuyla Bütün dünyayý Saflaþtýrýyor. ... Ey Þair!..... Dans eden dünyanýn Belindeki kemerin zilleri... Ve onun Durmak bilmeyen adýmlarý tarafýndan Çýlgýn bir deliye döndürüldün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabindranath Tagore Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.