NASIL KAHRETMEYİM EY FELEK

Hayat bir kumarmýþ meðer,
Hepyek çýktý þansýma,
Acýmadýlar hiç bana,
Nasýl kahretmeyim ey felek...

Çok sevdim acýlara gark oldum,
Yalan sözleriyle mahvoldum.
Hiç kimseye anlatamadým.
Nasýl kahretmeyim ey felek...

Seviyor dedim yanýldým.
Aþký ile kavruldum.
Ýhanetiyle yýkýldým.
Nasýl kahretmeyim ey felek...

Zalimle neden hep þanslýdýr ?
Ýyilerse yýkýlmaya mahkumdur ?
Þerefsizlerin dünyasý bu mudur ?
Nasýl kahretmeyim ey felek...

Aþklarýna hep yalan katarlar,
Seni acýmadan bir pula satarlar,
Býkmadan usanmadan aldatýrlar,
Nasýl kahretmeyim ey felek...

Zalimin biri beni yanýlttý,
Suçlusun deyip uyuttu.
Sonra acý bir kazýk attý.
Nasýl kahretmeyim ey felek...

ÝPEK ASYA
10.05.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: