Van’dan geldiler
deprem sonrasý býrakarak yüreklerini
bir elleri oradaydý
gözlerinin biride
ayaklarýnýn tekini de býrakarak geldiler
güneþ tekrar doðdu Gümüldür’ den onlar için
onlar anaydý, bacý, kardeþ, babaydý
yarým yamalak ta olsa tebessüme geçti gözleri
sözleriyle taradýlar Van’ýn karýþmýþ saçlarýný
çekimser bakýþlarýyla daðladýlar Gümüldür’ ün havasýný
eller ellere karýþtý
diller dillere
yüreklerde kalan bir kýzýn yanýk sesi
türkülerle yýkandýk
þarkýlardan bir demet uzattýk avuçlarýna
biz Van’lý olduk onlar Gümüldür’lü
sardýk sarmaladýk Türkiye kollarýmýzla
anladýk ki
bir elin parmaklarý gibiyiz
biri Van’ý gösterir, biri Ýzmir’i
Kars’ý, Diyarbakýr’ý
Ýstanbul, Ankara’yý
Ýl il, ilçe ilçe
ayrýlmayan bir aile
hep birlikte söyledik
Ýzmir benim Van benim
þeref benim þan benim
Kars Erzurum Erzincan
Konya Ardahan benim
Nilgün KURT/11 nisan 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.