Þimdi yüreðimin gelgit sahillerinde Mevsim sonbahar, Unutulmazlýðýn hazan bahçelerinde savrulur, Sararmýþ hüzünlü yapraklar… Sözler önemini kaybetti biliyorum, Kelimeler yetersiz, suskun… Susukunluðum… Az sonra Kaybolacak,yok olacak Ve Bitecek bir hayatý Bilerek Ýzliyor olmamdan… Hep bir Açýk kapý býraktým, Piþmanlýklar olmasýn diye, Hayatýmýzý esir alan gurur Bugün yenilsin diye Bu yüzden; Duyduðun öfkeye,nefrete Bir meltem oldum estim Estirdiðin kasýrgada Kum tanesi oldum Savruldum… Ezildim küçüldüm yok oldum Karþýnda… Durulursun… Anlarsýn sandým… Dostluðunu istedim,dostluðumu sundum sana Þüphe duydun… Týpký ölüm gibi; Bir gün önce sevdik Bir gün sonra kaybettik…
Volkan Kýsacýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkankısacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.