Bir zamanlar...

Bir zaman adýn her yerde dilime dolaþýrdý…

Aklýma düþdükçe savrulup bin parça olursun…
Yoðun bir hüzün fýrçasý ellerinle,
Gizli gizli boþluklarýmý doldurursun…
Kapalý sandýklarda sakladýðým bin hüznümle,
Kokuþmayan duygularýmýn naftalin kokususun...

Bir zaman yollarýna kaldýrým taþýydý bakýþlarým..

Kirpiklerin gözlerindeki beni saklardý kapanýrken…
Gözlerin tüm renklerden farklý kokardý,
Iþýltýn yol üstü fenerlerle yarýþýrdý gülümserken…
Yüreðim en çok ayrýlýðý oluþturan harflerden korkardý,
Mutluluk alfabemi alt üst ettin giderken…

Bir zaman yanýndayken kuytuya çekilirdi aðlamalarým…

Avuç çizgilerin, yataðýydý akýp giden göz yaþlarýmýn.
Sen dedikçe silinirdi fikrimin pasý,
Düþüncemden ötedeki sana kilitlenen bakýþlarýmýn,
Donup kalýþýydý, sensizlik taziyesinin son Fatihasý…
Ölümü oldun, sana ait tüm yaþanmýþlýklarýmýn…

Þimdi unuttuðum adýn, bir zaman her yerde dilime dolaþýrdý….
Sosyal Medyada Paylaşın: