Düþümde Anýtkabir’deyim
Merdivenlerde oturuyorum.
Elimde defterim
Duygulu yalnýz gözlerim yaþlý.
Askerler öðrenciler
Kadýn erkek çocuk
Coþkulu bir kalabalýk.
Uzaklardan gür sesiyle
ATAM Nutku’nu okuyor
Anlatýyor anlatýyor.
Onu ve Ülkemi
Korkuyorum kaybetmekten.
Birden onu gördüm
Kalbim heyecanla çarpýyor
Yanýma geliyor.
-Neden arkadaþlarýnla gitmedin?
Elimden tutuyor.
Kuyruða giriyoruz
Müzeyi geziyoruz.
Kurtuluþu kuruluþu anlatýyor
Gururla heyecanla
Mutluyum dinliyorum.
Kendine güveni sesi duruþu
Artýk yalnýz deðilim
Ýki kurtarýcým da yanýmda.
Aðlayarak uyanýyorum
Kalbim Ankara’da kaldý.
ATA’MIZI SAYGIYLA ANIYORUZ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.