ADI SENSİZLİK

Adý yok kimsesizliðimin

Eðer bir adý olsaydý yine sen olurdun !

Baþlamadan bitti hikâyem…

Tükenmeyen gönlün kalemi

Tutamaz oldu elimi

Titretti bir çift göz ilk kez

Bencil zihnimi

Kilitledi bütün cümlelerimi

Ve hazýrladý suskunluk çeyizimi

Ýçine hapsetti yüreðimi !

Gömdüm yeþeremedi ,

Olmadý iþte zaman yetmedi...

Sen deðilsin kimsesiz kalan

Benim bu yalnýzlýkta

Pas tutan hayallerle

Kimsesizliðe mahkûm olan…

Yaðmur gibi yaðýyorum þimdi

Sensizliðin tüm çýkmaz sokaklarýna

Bir ömrüm daha sensiz geçer mi?

Doðmuþken seninle yeniden…!!!

Sosyal Medyada Paylaşın: