Gözlerim hedeften hiç ayrýlmýyor.. Ne demiþlerdi askerde; “Gözden gezden, arpacýðýn Silme tepesinden, Hedefin alt kenar orta noktasýndan Alýnan niþana, doðru niþan denir. Ýþte ben de týpký askerdeki gibi Gözlerimi yummadan Elimdeki silahýmla Hedefimi gözlüyorum.. Silahým mý ne? Silahým tam otomatik Tek ve seri þekilde ateþ edebiliyor.. Menzili kilometrelere ulaþabiliyor.. Niþancýlýðým, Doðrudan yana Cephaneliðim az ama öz. Asker benim. Silahým kalemim, Cephaneliðim yazýya dökülen mýsralar, Gücümü kötülüklere karþý kullanacaðým. Göreve hazýrým, Emret komutaným…
(Sarayburunda akþam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
lutfikup Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.