Yerini ancak tanrýnýn bilebildiði, Cennetten bir bahçenin, En nadide çiçeði boynunu büker, Kýrýlýr gözyaþý dökersen…
Baþýmý döndüren, asýk suratýmý güldüren O büyüleyen gözlerine düþerse acý bir hüzün, Yüreðimin ta içinde bir ýþýk söner, Onunla yok olurum, hem de büsbütün…
Beynimdeki arsýz hücreleri öldürebilecek Bir þeyler olsa keþke dedim! Ýçimde gün geçtikçe büyüyen, aykýrý olmuþ Duygularýma da bir katil diledim!
Oysa sen inat ettin, hiç vazgeçmedin. Bir kere daha gözlerime uzun, uzun baktýn, Aykýrý bir þehvetin ateþine acýmadan beni attýn! Teslim oldum be deli! Sonunda baþardýn!
Yazan: raviz Demirel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ravizDemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.