soluksuz hýrpalayan bir yaðmurun avuç içime düþüþünde gece ürküyordum þehrime izlerken duvarýmda asýlý kalan antik bir saatin akrebi ve yelkovanýnda eriyen zaman kaþifliðinde ruhum takvimden devraldýðým özlemi topladým yokluðunu kanatýyorum zamanýn dar vakitinde kaðýt ve kalem masamda bir de cümlelere sýðmayan yokluðun çörekleniyor bedenime can sýzým yokluðunda kanayan dudaklarýmý Maramaraya siliyorum ýslak kirpiklerimi þemsliðinle kuruttuðum yâr sol yanýmý þehr-i Ýstanbul’a dayayýp senli cümlelerimle daragacýna astým þah damarýmý sensizlikte kýrmýzýnýn azmettiriçisiydim bir solukluk nefeste dilsiz suskunluðuma niyetlenerek gece vakti kefensiz " hicraný " mezarýna defnettim.
saat seni özlemeye beþ geçiyor kalemim öznesiz yüklemler devrik 32 harf kýrgýn gecenin üzerine örtülen karanlýðýn içinde Ay’ýn ondörtlüsü olar yâr’in koyununa girip sevda türkülerini ilmekledim sabah ezânýna Marmara’nýn tuzlu suyunu alýp meryem suresinde susma orucunda vuslat þehr-i Ýstanbul akan gözlerimden iki nefes arasýnda geçen sürede bütün renklerini taþýyan gökkuþaðýnda ayak izlerini takip ediyorum sesin(m)e karýþýyor o vakit ki þehr-i istanbul’a gümüþ pullar medd-ü sena ederken ismine… yâr yokluðun(m) ýslak vaveylerdaydý martýlar hüzne bürünük mavisi soluyor Marmara’nýn gözlerimden yanaklarýma süzülerek yol buluyor gözyaþlarým. senin adýn aþk cancaðýzým Þems"imsin söylesene yokluðuna nasýl dayanýrým can sýzým!
çorak coðrafyanda ömürlük bir mülteciye giyindi yüreðim gözlerim ki gönüllü tutsak sarhoþ yüreðimin yüreðinin sahibi olduðumu bilip zemzemimi kana kana içmek bir teslim oluþ aþk Þems’in efsunlu gülümseyiþi her zerrem sana adanmýþ aþk esiri senli cümlelerimi zikrettiren âþýk bir sevdalanýþýn sevaplarýndaki cennet ödüllümsün gel gitme býrak zamannn kýsýr döngüsü kum saatindeki dalýþ da kalsýn ben kimliðini yitirmiþ çýkmazlarýndayým
sen; kalemimin aþka dönük yüzüsün beyaz duvaklý kaðýda yansýyan harfim dokunduðu zaman ellerin saçlarýma hüsnüyusuflar mor menekþe gelincikler yedi tepede coþtukça coþuyor Haliç; asiliðini yitiriyor uysallaþýyor bedenim senin yüreðinin kýyýsýnda can özüm
sen ki öksüz küçük kýz çocuðun acýktýðýnda avucuna sýðan ekmek gibi mukaddes yokluðunun bir dakikasýný cehennem sayarken gönlüm sesin düþmediðinde düþ mevzime dudaðýmda asýlý dua oluyorsun
fecir vakti Þems’in kuþ tüyü ýþýklarý pencerene vurarken ben usulca sokulup nefesinin kýyýsýndayým düþüm de bile severken bereketli ellerin dilimin ucundaki dua ism-i nâzýmýn nedensiz gülümseyiþimin sahibi can sýzým hicrandan kalma sýzýlarýmý gömerek geçmiþe þehr-i Ýstanbul da yepyeni bir beyaz güvercin olasým var yaný baþýnda efsanelerin sultaný þehr-i istanbul aþkýnýn coðrafyasýnda bendeniz bir âþýk"ým mavi duamýn sihri gelmiþ gözlerine saklanan Marmara gecenin en dar vaktinde gümüþ pullarýn sýraya gelip mavil halýya asan Ay’ým Boðaz’a kaç kere misafir ettin(m) þehr-i Ýstanbul’un dizlerinde bir aþk yaradandan yine seni dilerim cancaðýzým yalýnayak düþmüþüm avuçlarýnda açan sevda çiceklerine sessizliðim bile taçlandýran yâr"im bigânem yüreðimin tek adresi can sýzým can suyum
gordion 06/05/2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.