Çok usluydu eskiden belki ondan olacak
Büyümedi bir türlü þimdi haþarý biraz.
Gönlündeki heybeler mutlulukla dolacak
Artýk gülmek istiyor içindeki bu haylaz.
Pek yerinde duramaz coþkuyla dolup taþar
Dostlarýndan aldýðý güvenle rahat yaþar
Sýnýr falan tanýmaz bazen haddini aþar
Gittiði yoldan þaþmaz fayda etmiyor ikaz.
Çok çabuk affetse de hiç yoktan yere küser
Sakin görünse bile içinde tufan eser
Kapýlarý kapatýr bütün yollarý keser
Savaþýr tüm âlemle ne kýþ dinler ne de yaz.
Buz gibi sansalar da yüreði alev alev
Hayali zengin onun yokluktan çökse de ev
Her zorluða katlanýr içindeki koca dev
Dünya düþse üstüne býrakmaz onda araz.
Baþýna çöreklendi her türden kaza belâ
Ders olmadý hiçbiri inatla durur hâlâ
Yaþadýkça sürecek kaybolursa ne âlâ
Bu kafayla çok çeker ölene dek uslanmaz.
Büyük küçük demedi taþladýkça taþladý
Kalemine doldurdu mürekkeple haþladý
Bir süredir sakindi iþte yine baþladý
Dur dese de durmuyor içindeki yaramaz.
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM YAKARIŞ RİCA EDERİM BAYIM HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM