SOKAK LAMBASI

Bir sükûtun içinde kývranýrken kâinat
Aydýnlýk bakýþýyla sanki yaþam aynasý
Zifir karanlýklarýn kuruluðuna inat
Yollarý ýþýðýyla sular sokak lambasý

Baktýkça derinleþir ufku göðe dokunur
Gönlüne büyü katar duruþundaki onur
Bitmeyen yaþam aþký gözlerinden okunur
Karanlýðý aydýnlýk kýlar sokak lambasý

Geceyi güne katar fecir kokan zamanda
Garipleri kucaklar ýþýk dolu mekânda
Kýrýlmýþ aþýklarýn ayrýlacaðý anda
Kalpleri birbirine ular sokak lambasý

Uzaklarda durur hep insandaki kibirden
Mutlulukla ayrýlýr sevgiyle dolu yerden
Bulut uykuya dalýp akþam olunca birden
Uzun uzun mehtaba dalar sokak lambasý

Bahçesinde barýnýr sevdayla dolu güller
Geceleri omzunda öter durur bülbüller
Gölgesinin altýnda birleþince gönüller
Sevda türkülerini çalar sokak lambasý

Açýlýnca aniden bulutlarýn kafesi
Gözleriyle birleþir düþen yaðmurun sesi
Gece güne ulaþýp tükenince nefesi
Bir gül gibi sokakta solar sokak lambasý

Uzaktan anlamazsýn var mý derdi kederi
Sadece sokaklar mý, bu dünyadaki yeri?
Bir girdabýn içinde dönüyorken kaderi
Gözlerinde yaþ ile dolar sokak lambasý

Erol KONUR

Sosyal Medyada Paylaşın: