hayata baþlarken hiç durdurak bilmez yaþantýn çünkü daha çocuksun,masumsun az biraz büyüdüðün zaman,zaman bayaðý geçmiþ oluyor geçmiþe bakmakla yetinmek yentinmek deðil aslýnda piþmanlýktýr bi anlamda. bi ara sevgi girer iþin içine anlamazsýn asla bütün damarlarýn iþlek bir cadee gibi sarsýlýverir sonra o caddelere asfalt dökülür, kýrýlýr bi süre sonra ve daha sonra.. gerisi kalýr o yollarýn,caddelerin,asfaltlarýn, bi ara düþünüverirsin zamaný geri alan bi makina olsa mesela mesela geri gönderiverse taa çocukluk yýlalrýmýza anlamsýz ve tecrübesiz ne varsa piþmanlýk yýlalrýnda kurulur. avuntu cümleleri.. ben bütün aþk ve sevdayla baðlýyým baðlý olduðum bütün þeylere sevgilime,sevenime,sevenlerime,sevdiklerime tüm sevgi dolu þeylere baðlýyým ben. ve büyümüþüm bende bi ara, farkettim tüm olumsuz cümleleri ve olasý mümkün olmayan fiiliyatlarý artýk her daraldýðým anda asla nokta koymak yok hayata. elimde bir sürü virgül varken, noktalarý harcamak neden..? Sosyal Medyada Paylaşın:
patulya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.