Çok mutluyum dersem Yalan söylemiþ olurum Çünkü evde huzurum fena deðil Ama yaþama tarzým uzun bir yol misali Giderken karanlýk,yürürken kasisli Bakarken dikenli,koþarken çamurlu Düzgün bir yerini bulamadým daha Bunu okurken babam kendine mi yazdý deme Çünkü ne beni anlayan oldu Ne de ben kendimi anlatmasýný becerebildim Ömrümün otuz yýlý banka ile iþ yerimin arasýnda Gidip gelmekle geçti Gördüðüm güneþ öðle güneþiydi Ne sabahýn serinliðini gördüm Ne de akþamýn sessizliðini yaþadým Karambole yaþadým fani dünyada Sizlerin ömrü bana benzemesin üzülürüm Mahmut Ali BULUÇ 17.06.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Ali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.