Ýçimden aðlamak geliyor bugün,
Beni hasretinle yalnýz býraktýn.
Eyledin hicranýn baðýna sürgün,
Baþka gönüllere ne diye aktýn?
Karanlýk gecemi nur eden fecrim,
Yalan dünyadaki yegâne ecrim,
Gönülden sevseydin olmazdým mücrim,
Ahu-dilim benden ne çabuk býktýn?
Kalbim bakýþýmdan daha kýrýlgan,
Leyle-i süveyda üstüme yorgan,
Boynuma geçirdin bir yaðlý urgan,
Ah etti yüreðim, sýktýkça sýktýn.
Bir bilsen gönlümün ahu zarýný,
Harcadý uðruna kisbü karýný,
Mümkün mü söndürmek aþkýn harýný?
Madem ki sevmedin ne diye yaktýn?
Derdime dermansýn sen bilmesende,
Her gün kalbimdesin hiç gelmesende,
“Seni sevmiyorum artýk” desende,
Ne diye gözüme manalý baktýn?
Her zaman derdime derdini kattýn,
Yalan sözlerinle her gün aðlattýn,
Ümit’i sevdanýn közüne attýn,
Savurup külümü seyrana çýktýn.
Ankara – 14.05.2010
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Þiir Rüzgârý’na sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.