akþam gün batýmý serin bir rüzgar eser kalbinin üþüdüðünü hissedersin yavaþtan gözlerin bir perde gibi dökülür kaldýrýmlara yalnýzlýðý iþte o zaman anlarsýn....
ayýn þavkýna doðru uluyan çakallar gibi ruhunu týrmalar cama vuran rüzgarýn sesi rüyalarýný esir alýr karanlýðýn girdabý salýnýr söðüt dallarýna astýðýn gençliðin zaman erir siyah mumlar ýþýðýnda kalbin delice bir suskunluk içinde kalýr yalnýzlýðý iþte o zaman anlarsýn...
aynalar suskun ses vermez duvarlar nefesin metal yüklenmiþ sular gibi derin izlerinde yuvarlanýr ömrünün hayat yolunun en korkunç pususu olur ve sen yalnýzlýðý iþte o zaman anlarsýn...
anlasan seni neden bu kadar sevdiðimi her bahar yaðmur bekleyen çimenler gibi üzerime basacaðýný bile bile bekliyorum kaldýrýmlarýn soðuk nöbetlerini yorgunum býkkýným sitemkarým biraz da bensizliði yaþadýðýnda iliklerine dek iþte o zaman yalnýzlýðýmý anlarsýn...
Orhan Bektaþ 04/03/2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.