Farkýna varamadýðým bir deðermiydin,
Ruhumu okþayan bir rüzgarmýydýn,
Baþýmý dizine koyup aðlýyorken,
Cennet ýrmaðýnda bir sandalmýydýn.
Sevgi verdin sevmeyi,
Hoþgördün hoþgörmeyi,
Affettin affetmeyi,
Güldün gülmeyi öðrendim.
Bu dünyayý sen zannettim,
Bulamayýnca seni etrafýmda,
Yalan dolanlarý gördüm hep aðladým.
Ne bir dal, ne bir sandala rastladým...
En sonunda anladým ki;
Karþýlýksýz seven tek varlýktýn,
Aðlarken güldürendin,
Üzülürken sevindiren,
Aç iken doyuran,
Sendin....
Tek sen...
Eðilince baþým yerlere,
Farkýna varamadýðým cenneti gördüm.
Ayaklarýnda cenneti gördüm...
Annem, cenneti gördüm...
02/08/2009-nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.