Hani çökmüþ binalar vardýr ya, Olabildiðine enkaz, Vardýr ya hani yýkýlan taþ duvarlar, Derler ya artýk moloz, Çökmüþtüm bende, Yýkýlmýþtým, Olabildiðince viran.
…
Her þeyin bittiðine inandýðýmda, Sen çýktýn karþýma birden nasýlsa? Hayatýn tsunamisinin vurduðu, Ýnsanlarýn rüzgarýnýn savurduðu, Bu enkaz yýðýný ruhumun, Bu moloz silsilesi hayatýmýn, Ustasý oldun.
...
Üst üste bir taþ görseler yýkýp geçerlerken, Sen geldin duran bir taþý birleþtirdin, Bir taþýn üstüne bir taþ daha koydun, Derken bir taþ daha, Bir taþ daha.
…
Ehliyim diyen duvar ustalarýn inadýna, Pembe panjurlu, Küçücük bahçeli, Ve her köþesinde gülücüklerin aksettiði, Bir hayat diktin bana. Bir anda, Bir zamanda, Bir yaþamda.
…
Yaþamayý seviyorum, Sen varken hayatýmda, Bedenimi seviyorum, Sen dururken göðsümün sol yanýnda, Ve görüyorsun ki sevgilim, Aþký seviyorum, Ýnancý, Hayatý, Dünyayý ve evreni.
...
Gülmeyi seviyorum, Senden öðrendiðim þekliyle, Yürümeyi seviyorum, Her adýmýmda, Sana geliyor olduðumun sevincinde.
…
Ve bu mükemmel projenin, Sað alt köþesinde, Masum ama içten, Sýmsýcak bir imza… Sen. Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun IŞIKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.