Geçen Haller’de gördüm Haris’i Sanki bir su perisi yürüyordu kare taþlarýnýn üzerinde O beni görmedi, ben de onu gördüm sayýlmaz. Bütün onurumu ayaklar altýna alýp; baþýmý havaya kaldýrýp, Seni seviyorum demek geldi içimden... Ama geçimden korktum. Ne de olsa hep fakir biri olacaðým.
Ýki kalas bir heves benimkisi. Hayat, duru ve dinlengin deðil. Ýnadýna karýþýk. Gökyüzünde gümüþten bir tepsi içinde beyaz bir inci: Haris. Yüreði Diyonizos’a aþýk. Ayaklarýna gereksiz yere dolanmýþ bir sarmaþýk olmak istemem, Buna gerek yok. Ama en çok üzüldüðüm þey ise: Onun eksikliðinde, bunlarýn hepsi sulu edebiyat; Eski bir aþk kalýntýsý. Vardýr elbet bir yerden alýntýsý.
Gel sen þimdi bu sözlerin hepsini çöpe at. Býrak þiir okumayý da dilber, bu gece de bir þairle yat.
Sosyal Medyada Paylaşın:
alkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.