Her zamanki gibiydi güneþin dýþarýda cömertçe parlamasý,
Sabahýn erken saatleriydi, daha günün planý da yapýlmamýþtý,
Her zamanki gibi gelip sabit yerime oturmuþtum ve arkasýndan,
Televizyonda devam eden olay örgüsünü çözmeye çalýþmýþtým…
Onlar orada konuþmaktaydý, ben de yerimde sakin, dinliyordum,
Önemli bir konudan bahsediyorlardý, önemli bir olaydý yaþanan,
Birileri için hayati önem taþýyan baþkalarý için merakla dinlenendi,
Benim için de önemliler vardý, anlatsam da dinlenmeyeceklerdi…
Bunlarýn üzerinde durmamayý öðrenmenin adýna hayat diyorlar,
Anlatýldýðýnda birbirini kandýrmalarýn adýna da ‘iliþki’ diyorlar,
Ben de kendime, ‘Bunlarý düþünme, kendine yönel,’ diyorum,
Sonrasýnda da konuyla ilgili olmasý gerekenleri düþünüyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.