"Vicdanýn yok ki nasýl kýymayasýn geceler gibi karanlýk þimdi bahtým bu kayboluþ.. bu yok olmalar.. bilmem ki sen bana hangi gözle baktýn..
ben daha nice uçurumlara sürgünüm hasretin pusuda vurmayý bekliyor yarýnlarýmý, umutlarýmý ikiye bölmüþüm hafiften bir yaðmur benimle aðlýyor.."
seni bir dev gibi yaþattýðým düþlerimde sana baðladýðým toz pembe hayallerimi gün aðarýrken seni ve bütün þiirlerimi sahipsiz bir mezara býrakýp gidiyorum
iþte gidiyorum senden ve bu þehirden elimde iki yüzük, kalbimde acý bir yük hiç tanýyamamýþým erken düþtü masken hatýralarý hancýya bahþis býrakýp gidiyorum
bal aksa baðýndan, altýn çýksa topraðýndan istemem ne tarihinden, ne de taþýndan bu þehir ihanetlerin tanýdýk simalarýndan ayrýlýk vakti geldi gidiyorum
yalanla dolu hayata kaþlarým çatýlýrken içimde ümitlerim bir günde yaþlanýrken akbabalar kalan artýklarýmý paylaþýrken kendimden bile geçip gidiyorum
adaklar adasan mumlar yaksan ardýmdan dönemem! son artýklarýmý da parçaladýlar zaten kader deðil sensin beni meçhullere iten senden geriye ne varsa yakýp gidiyorum
iþte gidiyorum yaralý asker gibi dertleri sýrtlayýp uzakta bir tepede ümit ýþýðýný kapatýp bu aþk sayfasýný da hüzünle noktalayýp dönüþsüz bir bilet alýp gidiyorum.
Ali Uzgur
Sosyal Medyada Paylaşın:
acilarin sairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.