Düştüm

Dünya denen bu pazarda
Tezgâh açýp dara düþtüm
Akýl zayi, yürek zorda
Sevda yora yora düþtüm

Vuku buldu mucize hal
Tuttu beni gizli bir el
Bu dünyaya yýllar evvel
Geldim de efkâra düþtüm

Böyle yazý baþa geldi
Geldi de yerini aldý
Herkes layýðýný buldu
Ben bir zulümkâra düþtüm

Kement atýp da tuttular
Aþk pazarýnda sattýlar
Güzellere pay ettiler
Bir vefasýz yara düþtüm

Ýki gönül bir arada
Olsa, düþer miydim yâda
Ömür denilen deryada
Çýrpýndýkça hara düþtüm

Ne mal geçer ne de para
Gitmemeye var mý çare
Hem kapý yok hem pencere
Dar, karanlýk yere düþtüm

Vedat Yýlmaz
Elazýð/2024

Sosyal Medyada Paylaşın: