Kabulleniş

Bir aðýrlýk var bugünlerde yüreðimin kapýsýnýn aðzýnda,
ümitsizlik bütün hýrsýyla zorluyor onunla arama ördüðüm büyük sütunlarý,
Vazgeçmek üzereyim herþeyden kendimden,evimden,senden...
Gitmek geliyor bugünlerde devamlý içimden,
Körpe caným sonuna kadar destekliyor onu,
Annem diyorum babam diyorum kalýyorum hep ayný yerde,
bi adým bile atamýyor yorgun ayaklarým terk etmek için bu þehri ,
geriye dönmek te gelmiyor içimden,
Sonra hayat birileri için biþeylerden vazgeçmeyi öðretiyor sana tüm acýmasýzlýgýyla,
bazen utanmadan vuruyor yüzüne degersizligini,faniligini,fikirlerinin düþüncelerinin önemsizliðini..
Iþte tam bu noktada vuruluyor yüzüne o bi türlü kabullenemedigin gerçek,
Büyüyorsun ver hergün bir gün daha yaklaþýyor ölüm ...
Her yaþ yeni acýlar getiriyor sana yeni tecrübeler,yeni insanlar,yeni aþklar...
Ve her yaþ birini götürüyor senden en çok deger verdiðin birini,
hep en deðer verdiklerinden sýnanýyosun...
Sonra her yaþýnda biraz daha nefret ediyosun önce büyümekten sonra yaþamaktan...
_onsra__
Sosyal Medyada Paylaşın: