var ile yokun, beyaz ile karanlýðýn umursamaksýzýn seviþtiði bitmek bilmeyen bin bir þiir düþüyüm
neydi bitince baþlayan, baþlayýnca bitiveren derdim hep yanýlmaya aþ ererek ve keþkelerimi bavul dolusu geçmiþime yolcu ederek
mum yaktým uyan, uyan geceye sevgili biliyorum bir þiirin kulaðýna fýsýldamayalý, bir mehtabýn kadifemsi endamýna ýþýldamayalý çok oldu
ilmek kaçýrdýkça zaman, söküldükçe yongasýndan can ve ertelendikçe seviþgenliðinden an ölüm hak doðurur, hak ise saklýsýnda hakkaniyet biliyorsun deðil mi
aþk bitince aþlar yaþamak ise ölünce parolasý aþk, pusulasý yaþamak olana dardýr dünya can cananýna gülden þerbet, canan þerbetine dikensiz su olsa da…
. . . //
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.