Unutsam keþke unutamadýklarýmý
Eski zaman altýnda
Hüzne taraf tutan “hüzünlerim’’ var benim
Sisli sabahlarda nefes almakta zorlanan
Debelenir kuþlar
Canýmýn caný
Kurþuni renkler çarmýhta
Vücut bulur kuyuda renksiz koku
Yanyana sýralanan pencerelere yaslansam
Göðüs kafesimde yükselir küllü þehirler
Toz duman karýþýk
Kýrýlmayý bekleyen zifiri karanlýðýn nefsi
Lâmekân âlemde hayal kýrýklýklarýna aþýna
Haykýrýþlarým var benim
Mana denizi sevgiden baþka hiçbir lügat bilmez
Gönül revan
Gül kokusu mihenk olmadýkça meydana çýkmaz
Yollar seyran
Ressamýn paletinde ana rahmi iki büklüm
Binlerce tohum Nemrut’un yaktýðý ateþte sýraya dizilir
Yenik düþer yeryüzü, kor yende
Ýncinmiþlikte ah
Ejderhanýn aðzýnda anýlarým var benim.
Ümmühan YILDIZ