Daðlardan esen en deli yelsin sen Lâlesir
Belki önüne dikilmiþ onca günah kýrbaçlýyor çehreni
Fakat esaretin gardiyaný sensin
Deniz kokan mahpuslarda ...
Gözlerine deðince kaderin eli
Yeþilin en þehvetli tonunu gördüm
Arzularken kuþlar pervazlarda seni
Ben koca bir kýþý baþýna ördüm...
Þimdi beni affetmelisin
Korkmadan dudaklarýna getirdim adaðýný
Aþarken güvercinimle o hafakan daðýný,
Sözlerime aþkýný gömdüm.
Çek perdeleri Lâlesir...
Siyah gözlerin ve siyah saçlarýn
Elmacýk kemiklerin titreþir ya ay ýþýðýnda
Ellerin kalemine esir...
Oysa gece ayazý kadar özgürdün sen...
Lâlesir...
Bir bahar öpmeli seni
Ve senin için ölmeli bulutlar,
Toprak aðlamalý matemden
Birbirine karýþmalý hudutlar...
Deniz gölgeni seyreylerken
Dolarken sarsa sarsa gözlerine
Ardýndan serçeler aðlamalý,
Bu bir zeyl ellerine...
Amansýz bir zulmetin çýðlýklý semasýnda,
Melez bir düþsün sen alýn ve ter ortasýnda...
Mevsimlerin beklediði yetiþir!
Irmaklar boynundan akmalý
Ve ayaklarýna kapanmalý çayýrlar...
Asî bir hikayenin hükümsüz sýkýntýsýsýn sen
Melez düþüsün Çapa’da duran tramvaylarýn
Unutulmuþ sözüsün Üsküdar vapurlarýnýn
Kaybetmedim seni Lâlesir...
Hâlâ baharlarý Lâleli’de
Lâle satan bir çingene
Lâl dudaklarýmý okurken
Sözcüklerim güze esir...
Neredesin Lâlesir?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.