Hayatýn çobanýyým dedim Güldüler! Alevimisin? Dediler Ýnsaným dedim! „Nerden geliyorsun“? Dediler Yeryüzünden dedim! „Manyaksýn sen“! dediler Güldüler Teþekkür ederek devam ettim yoluma Eskiden olsa Küfrederdim doya doya Vazgeçtim küfürden 2011 yýlýnda Hacý Bektaþ’a uðradýktan sonra Hep bakarak soluma Kürt müsün? Dediler Ýnsanim dedim güldüler O halde Ermenisin, sen Ben, naif bir kulum dedim Üzerime yürüdüler Bu kadar muhaliflik neden? Diye gürlediler Ýnsaným dedim! Daha da öfkelendiler Rus musun? sen dediler Yok Çinli’yim dedim Çinliye benzemiyorsun dediler Garip garip güldüler „Yeryüzü hepimizin evdir“ dedim Ayaklarýmýn önüne sýnýr çizdiler Git pislik dediler Uygur sorunu öne sürdüler Neden bu öfke? Neden bu ýrkçýlýk? Neden bu þovenizm? Dedim Faþistçe sýrýtýp güldüler Pis kominist S…. git dediler! Gurur duyduðum bir söz oldu Koministlik Yüce bir þahlanýþýn ruhuyla
Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 30.01.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.