HAYALE MERDİVEN...
Önceden baþladý sessizliðimiz,
Denizler çekildi, göller kurudu.
Sanki herþey dünden berrak ve temiz,
Ömrümüzde yeni düzen kuruldu.
Gökler ve yer baþka, daðlar bir baþka,
Zaman baþka zaman, deðiþti mekân.
Sanki gerçekleþen Ýlahi þaka,
Zaman ters akýyor, duruyor an an.
Aynalar þimdi dost, gülüyor yüzüm,
Bahçemde çiçekler kýþý sarýyor.
Baðlarda zamansýz oluyor üzüm,
Saçlarýmý gün gün kuþlar tarýyor.
Ýnsanlar birlikte ezelden kardeþ,
Açlýk ne kelime; bolluk, bereket.
Savaþlar yok olmuþ, binler bire eþ,
Sevgi denizine vurmuþ hareket.
Hak, hukuk, adâlet ihtiyaçsýz mal,
Ýlahî intizam; aþýlmaz nizam.
Günlük ihtiyaçlar ânýnda imâl,
Artýk bulamazsýn hiçbir þeyde zam.
Hüzünlü zamanlar tarihte bir iz,
Mâziden ötede ahlar, amanlar.
Þimdi sen ve ben yok; biziz, kardeþiz,
Zamaný yaþayan bu hâli anlar...
26.02.2016 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.