NEYİM BEN
NEYÝM BEN
Kurulmamýþ þehrin insanýyým ben
Tek kiþilik sevgi destanýyým ben
Geçmiþler, bugünle yarýna gider
Beyne çadýr açmýþ bir anýyým ben
Bazý zaman yardým hislerim çaðlar
Coþkun akan Toros Irmaðýyým ben
Þekilsiz düþüncem her yola kayar
Sarý buðdaylarýn baþaðýyým ben
Ey yaþam sýrrýndan mahrum insanlar
Sizi boðar sebepsiz dökülen kanlar
Beni benden baþka bilmem kim anlar
Çaðdaþ siyasetin duraðýyým ben
Ruhu boþ bizden olsa da sevmem
Üreten herkesin uþaðýyým ben
Ýnsaný isterim sað solu bilmem
Katýksýz seslenen Mevlana’yým ben
Sözlerle oynaþan kemiksiz dilim
Göze nahoþ gelir desensiz kilim
Yüreði kavuran aþka vekilim
Kalpte filizlenen bir manayým ben
Buluttan yontulan hoþ taneyim ben
Biraz oku anla daha neyim ben
Mecnun misali içmeden sarhoþ
Leyla hayalinde divaneyim ben
Kimi an çekilmez bazen özlenen
Kalabalýklarda sessiz, gizlenen
Gören zanneder ki aciz, dilenen
Dýþa ses vermeyen saz ve neyim ben
Hedefe ulaþýr attýðým okum
Ýcraatta varým boþ lafta yokum
Uzun sürmeyecek geçici uykum
Saraydan kalýntý viraneyim ben
Meydanda izlenen renkli sergiyim
Nefret karþýsýnda sonsuz sevgiyim
Bunlarýn yanýnda daha ne miyim ?
Dostluðu üfleyen pervaneyim ben
Acý sahnelerden ibret almýþým
Yerinde deðerli aðýr bir taþým
Þehire önderim kýra yoldaþým
Köyü imar eden asil beyim ben
Gelecek günlere umut taþýyan
Zalimi kahreden halka acýyan
Mecnun yürekleri çöllere salan
Leyla’yý aratan efsaneyim ben
Gitlerde durulup gellerde coþmuþ
Rüzgarla sahilden sahile koþmuþ
Kaçak aþýklarla beraber olmuþ
Kumlarý yalamýþ bir dalgayým ben
Neden tüm duygular maço yaþanýr
Biri ötekini hep düþman sanýr
Bitmez hasretlerim size uzanýr
Açýkça haykýran bir sevdayým ben
Yunus’um yýllanmýþ çaðlarý delen
Pir Sultan gibiyim ipe gerilen
Hallacý Mansur’um taþla ezilen
Ýstisna zincirine son halkayým ben
Sarhoþ düþünceler uçuþur serde
Þarkýlar dopingdir bitmeyen derde
Ufukta kaybolan bilinmez yerde
Tebessüm ülkesi bir kýtayým ben
Göklerde bir þahin göllerde kuðu
Siyasette Batý fikirde Doðu
Ümit çiçeðinin hergün solduðu
Karanlýk geceye doðan ayým ben
Heyecan fenadýr üzüntüler de
Coþkular bazen dönüþür derde
Aþýrý baðlanmam topluma ferde
Ýtidal üzere bir ortayým ben
Firavun, Musa’ya köprü açtýrmýþ
Ýbrahim, Nemrud’a ateþ yaktýrmýþ
Kalýp düþünceler onlara darmýþ
Zaman zifirine düþen payým ben.
Cemiyet bireyden örülmüþ dantel
Kimisi zýr cahil kimisi entel
Yüce tepelerde istemem otel
Sinan’ýn çýraðý bir ustayým ben
Bilirim hayaller tam gerçekleþmez
Fakat hislerim bundan vazgeçmez
Geleceðe dair sýrlarý çözmez
Anlamý muðlak bir rüyayým ben
Bu þiirdekiler benim yaþamým
Ayrýlmayan parçam, hayatým, kaným
Tek söz istiyorsan iþte Sultaným
Mýsra bitiminde son noktayým ben
Hayatla oynayan bir YAHYA’yým ben.
Yahya TOPAL
Kýrýkhan / HATAY
© 2015 Microsoft Koþullar Gizlilik ve tanýmlama bilgileri Geliþtiriciler Türkçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.