Bir anýn yorgunluðunda, Yalnýzlýðýn vuruyor acý acý yüzüme. Soðuk bir sokaðýn perdelerinin ardýnda, Yaðmayan yaðmurlarýnýn altýnda, Sýrýlsýklamým. Üþüyorum, Üþütüyorsun beni... Bedenim, taþlar kadar soðuk. Oysa ruhum güneþin meczubu, Sanki gölgen gibi, Kendimden bile habersiz, Üþüyorum, Yine üþüyorum... Sen gibi, Soðuðuna kaldýðým belki, Þehir... Sokaðýn, merdivenler, kaldýrýmlar, Bahardan ümitsiz. Buz kesmiþ, nefesinin esiri gece. Kuytun gibi, Sislerin gibi, Ve... Ýlle saçlarýn gibi...
Kaldýrýmlar ýslak, Ve, Alabildiðine yaðýyor düþüncelerim, Raksýna kanarak, Karanlýðýna. Sen sen akýyor içimden yaðmurlar... Çöllerine nazire yaparcasýna, Harflerin akla ziyan çýlgýnlýðýnda. Sen sen akýyor, Masumluðuna can çekiþen acizliðim. Sýmsýký sarýlýrken paltoma, Bir an, Hayalinin dikenlerine takýlýyor yüreðim. Ben, Düþüyorum, Yine sana düþüyorum, Çýlgýn bir yangým içimde. Ama, Yine de üþüyorum, O, canýmýn kekremsi acýlarýnda. Her yaným hayaline çamur. Üstelik, Soðuðun azýðýna açlýðýmda, Kabuslarýn ziyan uðrayýþlarýnda, Üþüyorum... Daha da üþüyorum. Neden hep bana zemheri nefesin? Neden, çopaklanmýþ yalnýzlýðýma kastýn? Bilmiyorum... Bilemiyorum...
Bir anýn silinesi yalnýzlýðýndayým artýk... Yanýbaþýmda hayat bahþeden nefesin, Ama, Yine ben, Yine çekemiyorum nefesini içime, Ve... Üþüyorum, Yine de üþüyorum. Sanki sarkýttan parmaklýklarýn arkasýnda, Sanki kapýsý olmayan bir ýssýzlýkta, Ve hep soðuk bir ortaçað masalýnýn tam ortasýnda. Sokaðýmda Kibritçi Kýz, Ve yaný baþýnda ben... Kibrit kibrit, Hayallerimi, Sana tüketiyorum. Bir o yakýyor kibritini, Bir ben... Bir o... Bir ben... Ýlk o dayanamýyor, Üþüyor, Alabildiðine üþüyor, Kapatýyor gözlerini hayallerine. Kapatýyor tüm zalimliðine dünyanýn. Kapanýyor, dayanamýyor sahne, Kapatýyor tüm aþklarýn üzerine ýþýklarýný. Sonra ben, Kapatýyorum gözlerimi soðuk nefesine, Kapatýyorum tüm kayboluþlarýna efkarlarýmýn. Rüzgarlar dans ediyor çevremde, Ben, Üþüyor, Yine üþüyorum, Zemheri nefesinde... Ve... An geliyor... Kapatýyorum artýk hayallerime gözlerimi, Kapatýyorum... Dayanamýyorum... Nefesine... Zemheri nefesine. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.